Milton Justice’ın “Oyunculuk Dersine İhtiyacım Yok” adlı eseri, Selin Saraçoğlu Bayraklı’nın çevirisiyle okuyucuyla buluştu. Kitap, oyunculuk tekniğinin temel unsurlarını, çok sayıda oyuncuyla yapılan e-posta görüşmeleri aracılığıyla inceliyor. Bu oyuncuların bir kısmı yeni başlayanlar iken, diğerleri deneyimli profesyoneller.
Kitaptaki konuşmalar, bu çeşitli oyuncuların derslerde veya provalarda öğrendiklerini özümserken karşılaştıkları güçlükleri ve öğrendikleri teknikleri pratikte nasıl uygulayacaklarını kendi ağızlarından aktarıyor. Milton Justice, 2008 yılında oyunculardan e-postalar almaya başladı. Bu kitapta, öğretmen ve öğrenci arasındaki bu elektronik posta alışverişlerini, oyunculuk tekniği ve sanatı üzerine yaptığı gözlem ve yorumlarla bir araya getiriyor.
E-postaların tümü, canlı, dinamik ve zaman zaman zorlu bir sürecin hissiyatını yansıtıyor. Yazışmalarda da görüleceği gibi, bir oyuncu aklındaki bir soruya dair basit bir açıklama veya kafasını karıştıran bir konu hakkında öğretmenine veya yönetmenine bir e-posta gönderdiğinde, bu, yaratıcı bir sanatçının yeni bir alanı keşfetmeye başladığının kanıtıdır.
Milton Justice, seneler önce, Stella Adler’in yeni bir oyununun provaları esnasında yaşadığı kafa karışıklığı üzerine ona telaşla bir mektup yazmıştı. Adler ise cevaben gönderdiği mektupta sorunu kısaca tanımlamış ve zarif bir çözüm yolu sunmuştu. Justice, Adler’in gösterdiği bu özen karşısında o kadar etkilenmişti ki, o mektup hala masasının üzerinde duruyor ve öğretmen ile öğrenci arasındaki yazılı iletişimin gücünü mükemmel bir şekilde ortaya koyuyor. Bu çalışma, uzun senelere dayanan öğretmen-öğrenci ilişkilerine dayanıyor ve oyunculuğa dair akla gelebilecek neredeyse her konuya dair öğretici ve samimi yazışmalarla oyunculuğun özünü tartışıyor.
