Tim Parks’ın “Hayatta Kalma Becerisi Olarak Roman” adlı eseri, Kerem Işık’ın çevirisiyle Livera Yayınları tarafından okurlara sunuldu. Bu kitap, roman türünü sadece estetik bir form olarak değerlendirmekten öteye geçerek, yazarın sosyal yaşamı ve psikolojik süreçleriyle etkileşimini bir hayatta kalma stratejisi olarak inceliyor. Geleneksel eleştiri anlayışının dışına çıkan bu çalışma, roman yazmanın, yazarın hayatındaki diyalogları sürdürme gayretinden ayrı düşünülemeyeceğini savunuyor.
Parks, Joyce, Dickens, Thomas Hardy, Kundera, Dostoyevski, Woolf ve D.H. Lawrence gibi edebiyatın önde gelen isimlerinin hayatlarını ve eserlerini mercek altına alarak, yazar ile okur arasındaki ilişkinin karmaşıklığını ve yazma eyleminin yazarın yaşamındaki rolünü irdeliyor. Edebiyatın genellikle kabul gördüğü gibi “olumlu” ve “iyileştirici” bir güç olduğuna dair yaygın inanışa eleştirel bir bakış açısı getiren Parks, romanın hem yazarlar hem de okurlar için bir tür tuzak olabileceğini vurguluyor.
Gregory Bateson’ın “şizmogenez” kavramına ve Valeria Ugazio’nun sistemik psikoloji teorilerine önemli bir yer ayıran “Hayatta Kalma Becerisi Olarak Roman”, bir roman teorisi olmaktan ziyade, okurlara romancılardan kendilerini korumalarını öğütleyen pratik bir okuma kılavuzu niteliği taşıyor. Bu kitap, edebiyatın derinliklerine farklı bir bakış açısıyla yaklaşmak isteyen okurlar için ilgi çekici bir seçenek sunuyor.
